รีวิวเกม หนัง ซีรี่ย์ที่ดิ่งอารมณ์สุดๆ
By Virgola - ตุลาคม 14, 2562
*** คำเตือน ใครที่อารมณ์ค่อนข้างดิ่งง่าย หรือ จิตใจอ่อนไหว ไม่แนะนำให้ไปดู 3 เรื่องนี้นะคะ ***
ช่วงที่ผ่านมา น้ำค่อนข้างเบื่อๆ เลยไปหาเกมดูค่ะ เกมที่ช่อง HRK แคสนั้นปกติน้ำก็ไม่ได้ตามอะไรมากมาย ดูคลิปล่าสุดก็เป็นดีทรอย ฮิวแมน (ขออภัยหากเขียนผิด) พี่เอกแกแคสได้สนุกดี ติดตามเหมือนดูซีรี่ย์เลย
ล่าสุด (ช่วงนั้นที่น้ำดู) เลื่อนไปเจอคลิปพี่แกเล่นเกมฟรุ้งฟริ้งมาก จากรูปหน้าปก เพราะไม่เห็นพี่แกเล่นเกมแบบนี้นานมั้ง? ฮา
นั่นก็คือ
Misfortune
เนื้อเรื่องของเกมเกี่ยวกับน้องจูน (Misfortune) เป็นเด็กที่เกิดในครอบครัวที่ไม่ค่อยสมบูรณ์แบบนัก น้องก็ได้เล่าเรื่องตัวเองต่างๆ นาๆ ว่า น้องเกิดมาด้วยความไม่ตั้งใจ น้องเห็นพ่อตบตีแม่ แม่ร้องไห้ และตัวน้องเองก็ไม่รู้จักความสุข เนื้อเรื่องในเกม น้องจะคุยกับมิสเตอร์วอยส์ ที่บอกกับน้องว่า จะพาน้องไปพบกับความสุขชั่วนิรันดร์ น้องคิดว่ามิสเตอร์วอยส์ เป็นเสียงในหัว
ตัวเกมจะให้เราเป็นคนที่ตัดสินใจให้น้องเลือกตัวเลือก โดยที่แต่ละตัวเลือก เราจะไม่รู้เลยว่า จะเกิดอะไรขึ้นกับน้อง
ตัวเกมจะให้เราเป็นคนที่ตัดสินใจให้น้องเลือกตัวเลือก โดยที่แต่ละตัวเลือก เราจะไม่รู้เลยว่า จะเกิดอะไรขึ้นกับน้อง
ตัวน้องจูนเอง ต้องการตามหาเบนจามิน หมาป่าที่น้องรัก แต่ปรากฏว่า เบนจามินคือภูติจากต่างมิติ ที่มาทำการช่วยเหลือเหยื่อที่ถูกมาร์โกจับไปเป็นอาหาร
แต่... ถ้าได้ดูเนื้อเรื่องทั้งหมดแล้วนั้น คนดูจะตีความไปกันในทิศทางที่หลากหลายค่ะ สรุปแล้วใครกันแน่ที่เป็นคนไม่ดี คนที่คิดว่าดี เค้าจะดีจริงๆ รึเปล่า
ที่สำหรับน้ำที่ชอบเกมนี้คือ เกมพยายามเสียดสีสังคมตลอดทั้งเกม แต่ที่ชอบสุดๆ คือ หน้ากากค่ะ ที่มีโฆษณาว่า "เราจะพยายามฝืนยิ้มไปทำไม ในเมื่อเราไม่ต้องการที่จะยิ้ม ใส่หน้ากากของเราสิ" คือแบบมันโดนมากๆ
ตอนดูจบน้ำนี่ร้องไห้เลย สงสารน้องมากจริงๆ แต่น้องก็เป็นเด็กดีมาก แม้แต่ตอนที่ต้องจากแม่ไป น้องยังบอกว่า "หวังว่าแม่จะมีความสุข ที่ไม่ต้องมีหนูเป็นภาระอีกแล้วนะ" ฮรือออ น้องจูนนน
...
ต่อไปเป็นหนังที่กำลังฉายในโรงภาพยนต์ ณ ตอนนี้ค่ะ นั่นก็คือ
JOKER
ใช่ค่ะ ตัวละครมาในแนวเดียวกันอีก อาเธอร์ที่ถูกเลี้ยงดูในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์นัก คุณแม่ของเค้ามีปัญหาทางจิต และตัวเค้าเองก็มีปัญหาทางจิตเหมือนกัน
น้ำขอมองในมุมของอาเธอร์ หรือ โจ๊กเกอร์นะคะ น้ำว่า เค้าอาจจะเป็นคนที่มีตรรกะเพี้ยนๆ เพราะอาการทางสมองด้วยเหตุผลนึง แต่สภาพแวดล้อมที่เค้าอยู่ก็มีส่วนเช่นกัน
เค้าถูกสอนให้ยิ้ม และมีความสุข (ชื่อที่แม่เรียก อาเธอร์ คือ แฮปปี้) ตัวเค้าเองไม่เคยรู้จักคำว่า ความสุขเลยแม้แต่น้อย
เมื่อทุกอย่างที่เค้าเก็บไว้ในใจระเบิดออกมา บวกกับสถานการณ์ทางสังคมตอนนั้นด้วย
กลายเป็นว่า การกระทำของเค้ามีอิทธิพลต่อคนหมู่มาก
นั่นทำให้เค้าเอง พบกับความสุขที่เค้าต้องการมาตลอดชีวิต คือ การมีตัวตน
เค้าจะถามต่อจิตแพทย์เสมอว่า "คุณได้ฟังผมบ้างมั้ย"
ใช่แล้วค่ะ จิตแพทย์เองเค้าก็ไม่ได้ตั้งใจฟังที่อาเธอร์พูด นั่นแสดงถึงการไม่มีตัวตนของเค้า
พอกลับบ้าน แม่ก็เอาแต่พูดถึงใครก็ไม่รู้ ตลอดเวลา ไม่เคยถามถึงเรื่องราวในแต่ละวันของเค้าเลยแม้แต่น้อย
ไม่แปลกเลยค่ะ ที่อาเธอร์ถึงพยายาม หาสถานที่แสดงตัวตน
พอเรื่องมาถึงจุดที่ อาเธอร์ เริ่มยอมรับในตัวเองมากขึ้น เค้าก็เผยตัวตนจริงๆ ของเค้าออกมา
จริงๆ แล้วเค้าต้องการเป็นตัวตลก (โจ๊กเกอร์)
เพราะคนภายนอกที่ชุมนุมกัน ใช้ตัวตลกเป็นสัญลักษณ์ สื่อช่องดังก็คิดว่าเค้าคิดต้นแบบ
มันเลยทำให้ โจ๊กเกอร์ กลายเป็นคนที่มีอิทธิพลขึ้นมา
...
ซีรี่ย์เกาหลีที่ทำมาจากเว็บตูนนะคะ
Stranger from hell
น้ำขอมองในมุมของอาเธอร์ หรือ โจ๊กเกอร์นะคะ น้ำว่า เค้าอาจจะเป็นคนที่มีตรรกะเพี้ยนๆ เพราะอาการทางสมองด้วยเหตุผลนึง แต่สภาพแวดล้อมที่เค้าอยู่ก็มีส่วนเช่นกัน
เค้าถูกสอนให้ยิ้ม และมีความสุข (ชื่อที่แม่เรียก อาเธอร์ คือ แฮปปี้) ตัวเค้าเองไม่เคยรู้จักคำว่า ความสุขเลยแม้แต่น้อย
เมื่อทุกอย่างที่เค้าเก็บไว้ในใจระเบิดออกมา บวกกับสถานการณ์ทางสังคมตอนนั้นด้วย
กลายเป็นว่า การกระทำของเค้ามีอิทธิพลต่อคนหมู่มาก
นั่นทำให้เค้าเอง พบกับความสุขที่เค้าต้องการมาตลอดชีวิต คือ การมีตัวตน
เค้าจะถามต่อจิตแพทย์เสมอว่า "คุณได้ฟังผมบ้างมั้ย"
ใช่แล้วค่ะ จิตแพทย์เองเค้าก็ไม่ได้ตั้งใจฟังที่อาเธอร์พูด นั่นแสดงถึงการไม่มีตัวตนของเค้า
พอกลับบ้าน แม่ก็เอาแต่พูดถึงใครก็ไม่รู้ ตลอดเวลา ไม่เคยถามถึงเรื่องราวในแต่ละวันของเค้าเลยแม้แต่น้อย
ไม่แปลกเลยค่ะ ที่อาเธอร์ถึงพยายาม หาสถานที่แสดงตัวตน
พอเรื่องมาถึงจุดที่ อาเธอร์ เริ่มยอมรับในตัวเองมากขึ้น เค้าก็เผยตัวตนจริงๆ ของเค้าออกมา
จริงๆ แล้วเค้าต้องการเป็นตัวตลก (โจ๊กเกอร์)
เพราะคนภายนอกที่ชุมนุมกัน ใช้ตัวตลกเป็นสัญลักษณ์ สื่อช่องดังก็คิดว่าเค้าคิดต้นแบบ
มันเลยทำให้ โจ๊กเกอร์ กลายเป็นคนที่มีอิทธิพลขึ้นมา
...
ซีรี่ย์เกาหลีที่ทำมาจากเว็บตูนนะคะ
Stranger from hell
น้ำเพิ่งดูเรื่องนี้จบไปค่ะ เนื้อเรื่องจากเว็บตูน
ตอนแรกของเรื่องเริ่มด้วยตอนจบของเรื่องค่ะ งงมั้ย?
จุงอู(พระเอก) ย้ายเข้ามาในโซลเพื่อหางานทำ เค้าพยายามหาที่พัก แต่ด้วยความที่เป็นเมืองใหญ่ ค่าเช่าแต่ละทีก็ตามทำเล สุดท้ายก็ลงเอยที่หอพักที่ชื่อว่า "หอพักเอเดน"
หอพักเอเดนตั้งอยุ่ในเขตพัฒนาเมือง นั่นหมายความว่า เขตนี้จะไม่ค่อยมีกล้องวงจรปิด และเป็นพื้นที่รกร้างส่วนมาก เลยทำให้ค่าเช่าหอนี้ถูกเหมือนอยุ่ฟรี
ใช่ค่ะ ด้วยความที่มันถูกเหมือนอยู่ฟรี สภาพห้องก็ไม่ต้องบรรยาย พระเอกพูดเสมอว่า แค่ห้องข้างๆ หายใจผมก็ได้ยิน
แต่ประเด็นไม่ได้อยุ่ตรงนั้นค่ะ สมาชิกของหอพักนี้ต่างหาก ที่น่าสนใจ
แต่ละห้องแต่ละคนจะมีบุคลิกที่แปลกประหลาด พูดง่ายๆ ก็คือ ทุกคนดูเหมือนคนโรคจิต ฮา
แรกๆ จุงอูก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร น้ำว่านิสัยส่วนตัวของจุงอูที่เป็นคนขี้ระแวง และเก็บกด
และเค้าก็ได้พบกับดงวุค (จำชื่อในซีรี่ย์ไม่ได้) เป็นหมอฟันที่พักอยุ่หอเดียวกัน ดงวุคเข้ามาตีสนิทด้วย ความสนิทสนมที่เกินพอดีในระดับที่คนเจอกันครั้งแรก ไม่น่าจะทักทายกันแบบนี้
ใช่ค่ะ เนื้อเรื่องก็ค่อยๆ ดำเนินไป มีสมาชิกในหอหายไป 1 คน แต่ทุกคนก็พูดว่า เค้าย้ายออกไปแล้ว
หลังจากนั้นก็มีคนหายไปแถวๆ หอพัก ตำรวจท้องถิ่นเริ่มตามสืบ และก็หายตัวไปอีกเช่นกัน
จนน้องใหม่ของสถานีตำรวจ นั่นก็คือ นางเอก (จำชื่อไม่ได้อีกเช่นเคย) เริ่มสนใจคดีนี้ จากการหายตัวไปของคนต่างชาติและตำรวจรุ่นพี่ นางเอกเองหมกมุ่นกับคดีนี้มากๆ มากซะจนน้ำคิดว่า ไม่มีงานอื่นให้ทำแล้วหรอ ฮา แต่อาจจะเป็นเพราะอยุ่ในเขตเล็กๆ งานเลยไม่เยอะก็เป็นได้
กลับมาฝั่งพระเอก จุงอูค่อยๆ ถูกดงวุคตีสนิทและเริ่มหลอน (ใช้คำนี้ได้มั้ยนะ) ด้วยคำพูดต่างๆ เพราะเค้าน่าจะดูออกว่า จุงอูเป็นพวกชอบใช้ความรุนแรง แต่เก็บไว้ในใจรอวันระเบิด
จนเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้จุงอูสติหลุดหลายๆ รอบ และรอบสุดท้ายคือ เค้าไปมีเรื่องกับเด็กมอปลาย จนเด็กพวกนั้นบาดเจ็บสาหัส และใช่ค่ะ ดงวุคก็ใช้คำพูดแบบนี้กับจุงอูเสมอว่า
"อยากฆ่าก็ฆ่าเลยสิ"
จากคนที่เก็บกดและมีนิสัยชอบใช้ความรุนแรง พูดง่ายๆ คือ สติหลุดแล้วทุบไม่เลี้ยง มันเลยทำให้เกิดเหตุการณ์ระถึกขวัญในหอพักเอเดน
ถ้าใครอ่านมาแล้วรู้สึกอยากรู้เรื่องราวทั้งหมด น้ำแนะนำให้ดูให้จบรวดเดียว 10 ตอน
ไปดูดงวุคแสดงสีหน้าโรคจิตกันได้ค่ะ แค่นี้ก็คุ้มแล้ว ฮา
....
จบไปแล้วนะคะ กับการรีวิวของน้ำ พอดีว่ามันอยุ่ในหัว ก็เลยต้องเอาออกมาเขียน
ไว้โอกาสหน้า น้ำประทับใจอะไรอีกไว้มาเขียนให้อ่านกันนะคะ
ขอบคุณค่า
ตอนแรกของเรื่องเริ่มด้วยตอนจบของเรื่องค่ะ งงมั้ย?
จุงอู(พระเอก) ย้ายเข้ามาในโซลเพื่อหางานทำ เค้าพยายามหาที่พัก แต่ด้วยความที่เป็นเมืองใหญ่ ค่าเช่าแต่ละทีก็ตามทำเล สุดท้ายก็ลงเอยที่หอพักที่ชื่อว่า "หอพักเอเดน"
หอพักเอเดนตั้งอยุ่ในเขตพัฒนาเมือง นั่นหมายความว่า เขตนี้จะไม่ค่อยมีกล้องวงจรปิด และเป็นพื้นที่รกร้างส่วนมาก เลยทำให้ค่าเช่าหอนี้ถูกเหมือนอยุ่ฟรี
ใช่ค่ะ ด้วยความที่มันถูกเหมือนอยู่ฟรี สภาพห้องก็ไม่ต้องบรรยาย พระเอกพูดเสมอว่า แค่ห้องข้างๆ หายใจผมก็ได้ยิน
แต่ประเด็นไม่ได้อยุ่ตรงนั้นค่ะ สมาชิกของหอพักนี้ต่างหาก ที่น่าสนใจ
แต่ละห้องแต่ละคนจะมีบุคลิกที่แปลกประหลาด พูดง่ายๆ ก็คือ ทุกคนดูเหมือนคนโรคจิต ฮา
แรกๆ จุงอูก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร น้ำว่านิสัยส่วนตัวของจุงอูที่เป็นคนขี้ระแวง และเก็บกด
และเค้าก็ได้พบกับดงวุค (จำชื่อในซีรี่ย์ไม่ได้) เป็นหมอฟันที่พักอยุ่หอเดียวกัน ดงวุคเข้ามาตีสนิทด้วย ความสนิทสนมที่เกินพอดีในระดับที่คนเจอกันครั้งแรก ไม่น่าจะทักทายกันแบบนี้
ใช่ค่ะ เนื้อเรื่องก็ค่อยๆ ดำเนินไป มีสมาชิกในหอหายไป 1 คน แต่ทุกคนก็พูดว่า เค้าย้ายออกไปแล้ว
หลังจากนั้นก็มีคนหายไปแถวๆ หอพัก ตำรวจท้องถิ่นเริ่มตามสืบ และก็หายตัวไปอีกเช่นกัน
จนน้องใหม่ของสถานีตำรวจ นั่นก็คือ นางเอก (จำชื่อไม่ได้อีกเช่นเคย) เริ่มสนใจคดีนี้ จากการหายตัวไปของคนต่างชาติและตำรวจรุ่นพี่ นางเอกเองหมกมุ่นกับคดีนี้มากๆ มากซะจนน้ำคิดว่า ไม่มีงานอื่นให้ทำแล้วหรอ ฮา แต่อาจจะเป็นเพราะอยุ่ในเขตเล็กๆ งานเลยไม่เยอะก็เป็นได้
กลับมาฝั่งพระเอก จุงอูค่อยๆ ถูกดงวุคตีสนิทและเริ่มหลอน (ใช้คำนี้ได้มั้ยนะ) ด้วยคำพูดต่างๆ เพราะเค้าน่าจะดูออกว่า จุงอูเป็นพวกชอบใช้ความรุนแรง แต่เก็บไว้ในใจรอวันระเบิด
จนเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้จุงอูสติหลุดหลายๆ รอบ และรอบสุดท้ายคือ เค้าไปมีเรื่องกับเด็กมอปลาย จนเด็กพวกนั้นบาดเจ็บสาหัส และใช่ค่ะ ดงวุคก็ใช้คำพูดแบบนี้กับจุงอูเสมอว่า
"อยากฆ่าก็ฆ่าเลยสิ"
จากคนที่เก็บกดและมีนิสัยชอบใช้ความรุนแรง พูดง่ายๆ คือ สติหลุดแล้วทุบไม่เลี้ยง มันเลยทำให้เกิดเหตุการณ์ระถึกขวัญในหอพักเอเดน
ถ้าใครอ่านมาแล้วรู้สึกอยากรู้เรื่องราวทั้งหมด น้ำแนะนำให้ดูให้จบรวดเดียว 10 ตอน
ไปดูดงวุคแสดงสีหน้าโรคจิตกันได้ค่ะ แค่นี้ก็คุ้มแล้ว ฮา
....
จบไปแล้วนะคะ กับการรีวิวของน้ำ พอดีว่ามันอยุ่ในหัว ก็เลยต้องเอาออกมาเขียน
ไว้โอกาสหน้า น้ำประทับใจอะไรอีกไว้มาเขียนให้อ่านกันนะคะ
ขอบคุณค่า
0 ความคิดเห็น